Louis van der Meijden (74) plotseling overleden
Zaterdagochtend had ik een gemiste oproep van Louis. Toen ik terugbelde, kreeg ik zijn zoon aan de lijn. Die vertelde me tot mijn schrik dat Louis, 74 jaar, in de nacht van vrijdag op zaterdag geheel onverwacht overleden was. En dan te bedenken dat we vrijdagavond samen nog een competitiewedstrijd gespeeld hebben. En ook samen de toekomst van ons team hadden besproken omdat we volgend seizoen spelers te kort dreigden te komen. Ik dacht dat Louis me daarvoor had gebeld en dat hem iets te binnen was geschoten. Was het maar waar… Louis was een fanatieke en bovenal begaafde biljarter. Ik ken hem al vanaf het moment dat ik op 16-jarige leeftijd (ruim 45 jaar geleden) ging biljarten in de Boxtelse Biljatbond en daardoor ook bij Louis in zijn café aan de Fellenoord terecht kwam. We hadden direct een
goede klik. Door de jaren heen kwamen we elkaar regelmatig tegen. Louis was lid geworden bij ’t Ivoor (sinds 2001) en stond reserve bij het kaderteam. Wanneer we dan met het Wapen van Liempde tegen ’t Ivoor moesten spelen, gebeurde het dat Louis ook mee moest doen. Louis was altijd een geduchte tegenstander omdat verdedigen tegen hem weinig zin had. Hij kon nagenoeg iedere bal en had het helemaal niet nodig dat de ballen dicht bij elkaar lagen. Dat verklaart ook dat zijn libre en kader gemiddelden zowat gelijk waren.
Toen ik op een gegeven moment naast het kader ook ging driebanden op de grote tafel bij Het Wapen van Eerschot in Sint-Oedenrode, kwam na enkele jaren Louis daar ook bij. We hebben toen diverse jaren in hetzelfde team gespeeld. In de Coronatijd werd ik benaderd door ’t Ivoor om daar driebanden (divisie) te komen spelen. En toen ik hoorde dat dat in een team was met Louis als teamleider was voor mij de keuze snel gemaakt. Bij Louis wist je dat alles tot in de puntjes geregeld werd. De biljarts waren schoon als we binnen kwamen, de ballen waren gepoetst, er waren arbiters geregeld en al wat daarom heen nodig was om fijn te kunnen biljarten was ook geregeld. Bij Louis kon je merken dat hij ondernemer was geweest, want als we ’s avonds na het biljarten iets bespraken waar iets voor geregeld moest worden, dan kregen we meestal de volgende ochtend al een mail van Louis met daarin de stappen die hij al ondernomen had. Zo was hij ook vele jaren als bestuurslid van ’t Ivoor. Jarenlang was hij secretaris en verzorgde hij ook de wekelijkse nieuwsbrief met verslagen van de die week gespeelde wedstrijden. Als secretaris leverde hij documenten snel aan en werden de leden accuraat geïnformeerd. Louis was een man van snel zaken afwerken en dat deed hij ook.
Wat ik al aangaf: Louis was een begaafd biljarter met een ontzettend goede kijk op de looplijnen van een biljart. Een van zijn allersterkste punten waren zijn losse bandstoten. Meermaals werd hem gevraagd volgens welk systeem hij die speelde omdat hem die ballen zo goed afgingen. Hij gaf dan altijd als antwoord dat dat boek nog geschreven moest worden. Met andere woorden, die ballen gingen bij hem puur op gevoel. Vrijdagavond speelde Louis in ons clubhuis zijn allerlaatste wedstrijd. Het werd een remise met een moyenne van 0.681. Louis, het doet me heel veel pijn dat dit zo snel op deze manier moest gebeuren. Helemaal wrang is het dat het op dezelfde manier is als onlangs bij mijn vrouw. Louis, rust zacht en doe daar boven mijn vrouw de groeten. Ik zal jullie missen.